بعضی زخمها هست که هر روز صبح ، باید روشونُ باز کنی ، نمک بپاشی !!!

تا یادت نره .. دیگه سراغ بعضی آدما نبــــــــاید رفت

گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم
آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود
که دنیــــا
با تمام ِ وسعتش
برایـَم تنگ میشود …
… دلتنــگـم…
دلتنـــــگ کسی کـــــه
گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از
حرکـت ایستـاد…
دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید…
دلتنگ ِ خود َم…
خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام …

 مرد جوانی از سقراط پرسید راز موفقیت چیست؟
سقراط به او گفت: "فردا به كنار نهر آب بیا تا ‌راز موفقیت را به تو بگویم. صبح فردا مرد جوان مشتاقانه به كنار رود رفت.
سقراط از او خواست كه دنبالش به راه بیفتد. جوان با او به راه افتاد. به لبه رود رسیدند و ‌به آب زدند و آنقدر پیش رفتند تا آب به زیر چانه آنها رسید. ‌ناگهان سقراط مرد جوان را گرفت و زیر آب فرو برد.
جوان نومیدانه تلاش كرد خود را رها كند، امّا سقراط آنقدر ‌قوی بود كه او را نگه دارد. مرد جوان آنقدر زیر آب ماند كه رنگش به كبودی گرایید و بالاخره توانست خود را ‌خلاصی بخشد.
‌همین كه به روی آب آمد، اولین كاری كه كرد آن بود كه نفسی بس عمیق كشید و هوا را به اعماق ریه‌اش فرو فرستاد. سقراط از او پرسید "زیر آب چه چیز را بیش از همه مشتاق بودی؟" گفت، "هوا." ‌
سقراط گفت: "هر زمان كه به همین میزان كه اشتیاق هوا را داشتی موفقیت را مشتاق بودی، ‌تلاش خواهی كرد كه آن را به دست بیاوری؛ موفقیت راز دیگری ندارد.

با من بیا ز ماندن و بودن که دم بزنیم

از دوری و جدائیمان حرف ، کم بزنیم

اصلا چرا بخاطر طوفان قلبمان

ما خواب ماه و برکه و جو را به هم بزنیم؟

تا چند عمر با غم دوری به سر بشود؟

قفلی بیا که بر در زندان غم بزنیم

دستی به قاب خاکی دل ها بیا بکشیم

دائم چو موج و صخره سری هم به هم بزنیم

چونان پرنده از قفست پر گشای و آی

تا به آسمان آبی روشن قدم بزنیم

خوابم نمی برد
به همه چیز فکر کرده ام حتی او...
ومیدانم که خواب است
وقبل از خوابیدن به همه چیز فکر کرده است جز من...

✘ هــَـرگــز بـہ دیگـــران اجـازہ نـــده (!)
ڪہ قــلــَـم خـودخـواهـے دستـــــ بـگیــــرنـد و
دفــتـــَـر سـَـرنـوشتــــــ را ورق زنـنـــد و
خـاطــراتتــــــ را پاڪــ ڪننـد و
در پـایانــَـش بنـویسَنــد قـسمـَتــــــ نبـــود...(!) ✘

دلمــــ کمـے خدا مـے خواهد
کمـے سکوت
کمـے آخرت
دلمـــــــــ دلــــــــــ بریدن مـے خواهد
کمـے اشک کمـے بهت
کمـے آغوش ِ آسمانـے
دلم رفتن و دل بریدن می خواهد